Bloedverlies komt veel voor tijdens de (prille) zwangerschap. Bloedverlies in de eerste maanden van de zwangerschap kan verschillende oorzaken hebben. Vaak is het bloedverlies onschuldig en stopt het vanzelf binnen één of enkele dagen. Een voorbeeld van onschuldig bloedverlies vroeg in de zwangerschap is een innestelingsbloeding of een contactbloeding (bloedverlies na geslachtsgemeenschap).
Als het bloedverlies aanhoudt, de hoeveelheid bloedverlies toeneemt en/of het gepaard gaat met buikpijn, dan kan dit het begin van een miskraam zijn. Het is afhankelijk van de termijn van de zwangerschap hoe een miskraam verloopt en hoeveel je aan bloed en weefsel verliest. Meestal lijkt het op een hevige menstruatie waarbij je ook stolsels kunt verliezen en uiteindelijk het embryo. Meestal neemt na het uitstoten van het zwangerschapsweefsel het bloedverlies snel af. Het bloedverlies duurt in totaal gemiddeld 5-7 dagen.
Heel veel mensen vragen zich af waarom ze een miskraam krijgen. 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam. De oorzaak van een miskraam is bijna altijd een aanlegstoornis, bijvoorbeeld een chromosoomafwijking. Dit zorgt ervoor dat het embryo niet goed kan groeien en ontwikkelen en daarom wordt afgestoten. Deze aanlegstoornis ontstaat vaak al tijdens de bevruchting, zelden gaat het om een erfelijke variant. Hierdoor zijn er geen gevolgen voor een eventuele volgende zwangerschap. De kans op een miskraam door een aanlegstoornis neemt wel toe met de leeftijd.
Een miskraam is niet te voorkomen, ook niet door bepaalde medicijnen, extra rust of niet werken. Wel kun je zorgen voor een gezonde start van de zwangerschap door te letten op je leefstijl en je voeding vanaf het moment dat de zwangerschapswens er is.